سه شنبه ۲۹ اسفند ۱۴۰۲     
خانه / دانستنی های کنکور / هنر آزمون دادن (قسمت اول)
هنر آزمون دادن (قسمت اول)

هنر آزمون دادن (قسمت اول)

کنکور درکنار تمام مشکلات خود به دلیل شیوه اجرا، علاوه بر معلومات نیاز به تکنیک ها و استراتژیهایی دارد که واقعاً درنتیجه افراد مؤثر است. از آن جمله میتوان به موضوع توجه به وقت و مدیریت زمان، اعتمادبه نفس و قبول تواناییها، ترتیب جوابگویی به سؤالات و جلب توجه و دقت و تمرکز اشاره کرد. پیچیدگیهای این مسائل را فقط دانش آموزانی درک میکنند که بارها و بارها مطالب درسی را به دقت و با ممارست فراوان مطالعه کرده اند.
 
 
اما درنهایت درصد و امتیازشان درآزمون تستی بسیار کمتر از توان علمی آنها بوده است. این نوع داوطلبان که تعداد آنها هم کم نیست، درادامه راه علاوهبر رویارویی با این مشکلات به بحرانهای روحی و روانی برخورد میکنند که ثمره تجربه های تلخ گذشته است و از فرط نگرانی مدیریت روحی خود را نیز درآزمونها ازدست میدهند. زیادخواندن، تمرین دائمی و منابع تستی متعدد، دیگر چاره کار نیست و دانش آموز نیز جز این چاره ای نمی یابد.
 
واقعیت این است که نوع سنجش کنکور، تستی بودن و نمره منفی سؤالات، زمان بندی محدود و تک زمانی بودن آن درطی سال باعث شده است که کنکور فقط صرفاً یک آزمون علمی، نباشد و همه داوطلبان باید این شرایط را بپذیرند و براساس همین شرایط خود را برای کسب نتیجه و شرکت در آن آماده کنند.
دراینجا سعی میکنیم ابتدا مشکلات به وجودآمده درجلسه آزمون را تشریح کنیم و درکنار آن، راهکارهای عملی و تمرینی را که میتواند تاحد قابل توجهی مشکلات فرد را حل کند، معرفی و توصیه کنیم.
 
زمان و مدیریت آن:
شاید هیچ عاملی به اندازه زمان محدود، درجلسه کنکور دانش آموزان را مضطرب و نگران نمیکند و بیشتر داوطلبان کوشا و پرتلاش هم از همین جنبه، لطمه میخورند. چه بسیار کسانی که درعین تسلط کامل و معلومات عالی نتوانسته اند به تعداد زیادی از سؤالات درس آخر دفترچه عمومی و اختصاصی پاسخ دهند و درکنار درصدهای ۷۰ و ۸۰، دراغلب درسها یک یا دو درس این چنینی (که سؤال سفید زیادی داشته) با درصد ۳۰ و ۴۰درصد، نتیجه تمام تلاشهای فرد را به حداقل ممکن کاهش داده است. چنین تجربیاتی سبب میشود که نتیجه بگیریم؛ قربانی کردن یک یا دو درس معادل از دست دادن نتیجه حداکثر تواناییهای فرد است و توجه به زمان و ارزش هردرس میتواند بهترین ثمره را در رتبه نهایی ما ایجاد کند.
 
اصولاً کسانی که در یک یا چند درس دچار کمبود وقت میشوند دقت نمیکنند که امتیاز و درصد یک سؤال سخت و یک سؤال ساده یکسان است. یعنی درصد یک تست رقابت معنایی درادبیات با درصد یک تست تاریخ ادبیات یکسان (۴درصد) است. درحالیکه زمان صرف شده برای این تستها برای دانش آموزان مختلف هم اندازه نیست و در بسیاری از موارد داوطلبان تستهای قرابت معنایی را درزمان طولانیتری پاسخ میدهند. حتی دربین تستهای قرابت معنایی، سؤالات وقت گیری وجود دارد که به اندازه دوتست ادبیات وقت میگیرد. حال اگر فردی وقت خود را صرف پاسخگویی به سؤالات سخت بکند که بیشترین زمان ممکن را میگیرد (یعنی ۱۰درصد از سؤالات را پاسخ دهد که عموماً ۵۰درصد زمان درس را به خود اختصاص می دهند) قطعاً متضرر خواهد شد و تعداد قابل توجهی از تستها که ممکن است ساده تر باشند، سفید خواهند ماند. چنین داوطلبانی در رقابت با دیگران سعی کرده اند سؤالات ساده و متوسط را پاسخ دهند، بی شک بازنده خواهند بود (۳۰درصد سؤالات سخت، حتماً کمتر از ۶۰درصد سؤالات، متوسط و ساده است!).
 
پس تنها راه چاره دراین شرایط این است که با یک استراتژی منطقی درجلسه آزمون سراغ سؤالاتی برویم که سخت و پیچیده و وقت گیر نباشند. سؤال سخت و پیچیده به سطح علمی هرفرد بستگی دارد و سؤال وقتگیر ممکن است ساده باشد اما راه حل طولانی، محاسبات زیاد یا گزینه های طولانی ارزش پاسخگویی را نداشته باشد.
 
صرف نظرکردن از یک یا چند سؤال کار ساده ای نیست و تا داوطلب اینکار را بارها درمنزل و آزمونهای آزمایشی تمرین نکرده باشد امکان اجرای آن را درکنکور نخواهد داشت و جنبه ذهنی این موضوع به شکلی است که فرد تصور میکند باید تمام سؤالات را پاسخ دهد و ازسوی دیگر باور و تجربهای هم مبنی بربازگشت مجدد به سراغ اینگونه سؤالات که از جواب دادن به آنها صرف نظر شده، ندارد و او فکر میکند وقت کم خواهد آورد و دیگر نمیتواند به سراغ اینگونه سؤالات برگردد. درحالیکه علت کمبود وقت، درگیری دائمی فرد با همین سؤالات وقتگیر است و اگر از آنها صرفنظر میکرد، میتوانست با وقتی که درانتها باقی میماند (پس از اتمام سؤالات ساده و متوسط) به جوابگویی سؤالات سخت یا وقتگیر بپردازد و درانتها سؤالات باقیمانده و بدون جواب کمترین تعداد خواهد بود که در هرصورت پاسخگویی به آنها برای تمام داوطلبان سخت و دشوار بوده است و شما متضرر نشده اید.
 
حال بهتر است یک روند پاسخگویی برای سؤالات تعریف کنیم که با استفاده از آن حداکثر سؤالات را بتوانیم جواب دهیم:
 
الف) شما درپاسخگویی به سؤالات یک درس به تستهایی برخورد میکنید که درنگاه اول یا درمرحله اول، جوابهای آنها را نمی یابید. مسلماً با به دست آوردن جواب باید گزینه مربوط پر شده و به سراغ تستهای دیگر برویم.
 
ب) درادامه ممکن است به سؤالاتی برخورد کنیم که یا سؤالات پیچیده ای دارند یا ما درمبحث مربوط به سؤال، توانایی کمی داریم یا اینکه هیچ ایده ای برای حل تست مربوطه نداریم. به هیچوجه نباید درمرحله اول وقت زیادی صرف اینگونه سؤالات کرد. بدون هیچ نگرانی و استرسی سؤال مربوط را با یک علامت (مثل یا -) نشان دار کنید و سراغ سؤالات دیگر بروید. درادامه خواهیم گفت، چگونه و چه طور به این سؤالات پاسخ دهید.
 
 
ج) دربین سؤالات یک درس مسلماً تعدادی سؤال وقتگیر هم خواهیم داشت که مشکل عمده ای برای داوطلبان ایجاد میکند. اگر درحین حل سؤال و پاسخ دادن به آن، متوجه طولانی بودن پاسخ یا راه حل شدید، سعی کنید برای کاهش اضطراب و نگرانی سؤال را به حد قابل قبولی برسانید و حتی اگر گزینهی مربوط بهدست هم نیامد، سؤال را با یک علامت دیگر (مثل یا -) نشاندار کنید. سؤالاتی را هم که ایده حلی برای آنها مییابید اما پاسخ را دقیق به دست نیاورده اید یا درگزینه های جواب شک دارید، حس میکنید درجمع و ضربها یا فهم سؤال دچار اشکال هستید را هم جزو این سؤالات علامتدار قرار دهید.
 
با این نوع رده بندی، وقتی شما به انتهای تستهای یک درس درکنکور میرسید، تعداد قابل توجهی سؤال با جواب دارید که گزینه اش را هم علامت زده اید و همین نگرانی و استرس شما را به حداقل میرساند. تعدادی سؤال دارید که با چندثانیه وقت میتوانید جواب نهایی آنها را معین کنید سؤالات ( یا – دار). این سؤالات که گاهی درمرحله اول پیچیده و عجیب و نکته دار خود را نشان میدهند، دراین زمان که دوباره سراغشان برمیگردید ساده تر و قابل فهمتر خواهند بود، چراکه شما تسلط بیشتری بر روحیه خود دارید و آرامش شما، تمرکزتان را بهبود میدهد.
 
 
حل چندنمونه از این سؤالات شما را از لحاظ قدرت روانی بسیار پرانرژی خواهد کرد. درنهایت اگر فرصت داشتید به سؤالات ( یا ∗)دار بپردازید. اگرچه این سؤالات عموماً باید سؤالاتی باشند که شما قصد پاسخگویی به آنها را ندارید، اگر اینگونه بود شما میتوانید وقت باقیمانده از آن درس را صرف درسهایی بکنید که ممکن است به وقت بیشتری نیاز داشته باشند.
 
با این شیوه (که ضروری است آن را درمنزل و کنکورهای آزمایشی و خانگی دهبار تمرین و تکرار کنید) خواهید توانست به حداکثر درصد که با معلومات شما هماهنگ است، دست یابید. درادامه درباره تکنیک ها و هنرهای دیگر آزمون دادن بحث خواهیم کرد.
 
منبع: جلال سلیمی / مشاور تحصیلی

نظر ها بسته است.

بازگشت به بالا