براساس گزارش گیزمگ، در نگاه اول، این تصویر چیزی نیست بهجز پسزمینهای تیره با نوارهایی با رنگهای کدر و مات و دیگر هیچ. اما با کمی دقت میتوان در نهایت ناباوری نقطهای کوچک را در سمت راست تصویر مشاهده کرد که زادگاه و گورستان تمامی انسانهایی بوده که از ابتدای خلقت تا کنون زاده شده و از دنیا رفتهاند. “برروی این نقطه، همه کسانی که دوست دارید، همه کسانی که میشناسید، هرکسی که تاکنون نامش را شنیدهاید، و هر انسانی که تاکنون وجود داشته، زندگی کردهاست. مجموع تمامی خوشیها و اندوههای ما، هزاران مذهب، ایدئولوژیها و دکترینهای اقتصادی، تمامی شکارچیان و شکارها، تمامی قهرمانان و بزدلان، تمامی خالقان و نابودگران تمدنها، تمامی اربابها و رعیتها، همه زوجهای جوان عاشق، تمامی پدرها و مادرها، کودکان پرامید، مخترعین و کاوشگران، همه معلمهای اخلاق و تمامی سیاستمداران فاسد، همه افراد مشهور و رهبران بزرگ، تمامی قدیسان و گناهکاران در تاریخ نسل بشر روی این نقطه بودهاست، ذرهای ناچیز که در میان پرتو نور خورشید معلق ماندهاست.” (به نقل از فیلم نقطه آبی کمرنگ، کارل ساگان)
ویهجر ۱ در زمان ثبت این تصویر از سیاره زمین، ۴۰ واحد نجومی از خورشید فاصله داشت (هر یک واحد نجومی برابر فاصله میان زمین تا خورشید است) و آنسوی مدار نپتون قرار گرفتهبود. ۲۵ سال بعد، ویهجر ۱ درحدود ۱۳۰ واحد نجومی از خورشید فاصله گرفته و به دورافتادهترین دستساز تاریخ بشر تبدیل شدهاست.
همین فاصله باورنکردنی است که به عکس مشهور نقطه آبی کمرنگ معنایی عمیق بخشیدهاست، زیرا تلنگری آرام به نوع بشر است تا به یاد آورد در برابر کهکشان راه شیری، و در برابر عظمت جهان هستی هیچ نیست.
در ابتدا ثبت این عکس در برنامه ویهجر۱ قرار نداشت، در حقیقت عکس به درخواست یکی از اعضای عکسبرداری فضاپیما، کارل ساگان به ثبت رسید. وی پیشنهاد داد تا دوربین ویهجر پیش از اینکه عازم اعماق فضا شود، پرترهای از دوردست از سامانه خورشیدی به ثبت برساند. عکس در ۱۴ فوریه سال ۱۹۹۰ و از فاصله ۶ میلیارد کیلومتری به ثبت رسید.
این عکس یکی از آخرین تصاویری است که ویهجر پیش از خاموش کردن دوربینهایش به منظور کاهش مصرف انرژی و گنجایش حافظه سیستمهایش، به ثبت رسانید. در این عکس زمین کوچکتر از یک پیکسل دیده میشود، نقطهای کوچک و کمفروغ، سرگردان در میان تشعشعات نور خورشید بر پهنهای عظیم و بیکران فضا.
این فضاپیما درحال حاضر در قلمرو ناشناخته میانستارهای در سفر است. ویهجر۱ در سپتامبر ۱۹۷۷ ماجراجویی بیپایان خود را آغاز کرد و در ۱۵ آگوست ۲۰۱۲ از مرز میان سامانه خورشیدی زمین و فضای میانستارهای عبور کردهاست و همچنان تنها دستساز بشر است که توانسته تا این اندازه از زمین فاصله بگیرد.
منبع : همشهری آنلاین