پیاده‌روی تفکر خلاق را تقویت می‌کند

به گزارش لایو ساینس ماریلی اوپزو از دانشگاه سانتا کلارای آمریکا و سرپرست این تحقیق می‌گوید: «بسیاری از افراد ادعا می‌کنند که هنگام راه رفتن بهترین ایده‌های‌شان به فکرشان رسیده است و  یافته‌های ما نیز تا حدی علت این پدیده را روشن می‌کند.»

بسیاری از افراد خلاق در طول قرن‌ها بر فضیلت راه رفتن تاکید کرده‌اند. در واقع چندین موسیقی‌دان تقریبا به شکلی خرافی به راه رفتن روزانه اعتقاد داشتند. پیتر ایلیچ چایکوفسکی هر روز بدون توجه به وضعیت هوا دو ساعت  پیاده روی می‌کرد و لوودیک فن بتهوون به طور منظم پس از ناهار به پیاده‌روی سریع انجام می‌داد.

این عادت فقط به آهنگسازان منحصر نبوده است. چازلز دیکنز، رمان‌نویس انگلیسی، عاشق پیاده‌روی بود، و سورن کیرکگارد، فیلسوف دانمارکی زمانی نوشت: «من هنگام پیاده‌روی به بهترین اندیشه‌هایم دست یافته‌ام.» حتی چارلز داروین، زیست شناس انگلیسی، در سنین بالا با وجود برنامه کاری فشرده‌اش سه بار در روز پیاده‌روی کوتاه‌مدتی انجام می‌داد.

اوپزو و همکارانش برای آزمودن این عقیده رایج که راه رفتن به نحوی ذهن را تحریک می‌کند، چندین نفر، عمدتا از دانشجویان کالج،  را برای انجام چند تجربه در دانشگاه استانفورد فراخواندند.

در یکی از این آزمایش‌ها، این افراد مجموعه‌ای از وظایف را در حالت نشسته و مجموعه دیگری از وظایف را در هنگام راه رفتن روی تردمیل انجام دادند.

به گفته این پژوهشگران نتایج نشان داد که راه رفتن نمره‌های این افراد را در یک آزمون تفکر خلاق بهبود بخشیده است.

در این آزمون از این افراد نام چیزی به این افراد گفته می‌شد و از آنان خواسته می‌شد در طول چهار دقیقه هر استفاده‌ای از این چیز که به فکرشان می‌رسد، بیان کنند.

برای مثال یکی از این افراد در پاسخ به کاربردهای دگمه گفت می‌توان از دگمه به عنوان «دستگیره در یک خانه عروسکی، چشم عروسک، آبکش کوچک و به عنوان شیئ راهنما برای به یاد آوردن راه بازگشت استفاده کرد.

اما در آزمایشی دیگر که در آن مسائلی مطرح می‌شد که یک پاسخ بیشتر نداشتند، برای مثال آزمون تداعی کلمات به صورت »کلبه- سوئیس- کیک» که پاسخ آن پنیر بود، افرادی که راه می‌رفتند، نسبت به افرادی که نشسته بودند، نمره‌های کمتری گرفتند.

این پژوهشگران می‌گویند توضیحی برای انکه چرا راه رافتن می‌تواند این مزیت‌ها را برای خلاقیت داشته باشد، ندارند. همچنین روشن نیست که آیا سایر فعالیت‌های جسمی با شدت کم یا کار‌های راحت و آشنایی مانند بافتنی بافتن اثرات مشابهی بر ذهن دارند یا نه.

به گفته این پژوهشگران برای یافتن مسیر پیچیده ارتباط میان عمل جسمی راه رفتن با تغییرات شناختی در مغز تحقیقات بیشتری لازم است.

منبع : همشهری آنلاین